.: Mustafa Koç

Mustafa Koç ansızın aramızdan ayrıldı. Acı haberi aldığımda gözlerim yaşarmıştı. Hiç bir anım olmamasına ve hakkında çok şey bilmememe rağmen Türkiye'nin aydınlık yüzünü temsil eden bu adam için bir değerimizi kaybettik dememek elde değildi.

Hamit'le birlikte Taksim'e gitmişken bir taziye bildirmeden dönmeyelim dedik ve Divan Oteli'nin yolunu tuttuk. Hava kararmaya başlamış, kar yağmaya devam ediyorken otelde uzun bir taziye kuyruğuyla karşılaştık. Böylesi bir taziyeyi ilk defa yaşıyordum.

Otelin girişinden alt katına kadar kuyruk ilerliyordu. Takım elbiseli, kravatlı, paltolu beyler, saçları bakımlı şık giyimli kadınlar.. Siyasetçiler, sanatçılar, iş adamları ve biz..

Otelin giriş katında beklerken etrafa bakıyor ve Gezi olayları sırasında otelin giriş katının gençlere açıldığını ve destek verildiğini hatırlıyorum.

Burası otelin resepsiyonu.. içeri gaz bombası atılmışken..

Tavandan sarkan kırmızı kocaman ihtişamlı avizelere, yerdeki güzelim halılara ve kadife kaplı koltuklara bakıyorum. Hepsinin şahitlikleri var ve hiç biri bir insandan daha değerli değil.

İçimden bir kez daha Mustafa Koç'a Allah rahmet eylesin diyorum..

Divan Oteli İstimlak Olsun, Gezi Parkı’na Katılsın!

Neyse ki çok sevindim Taksim Meydanı yeniden düzenleniyor ve GEZİ PARKI meydana ilave ediliyor. Meydandan bakınca park apaçık görünecek. Bildiğiniz gibi çok eskimişti, içi kırık döküktü şimdi yenileniyor.. :))

Taziye ziyaretimizi tamamlıyoruz. Bizim uğradığımız saatte Rahmi Koç, Ali Koç, Çiğdem Simavi, İnan Kıraç, İpek Kıraç , Caroline Koç oradalar.. Herkesle tokalaşıyor, öpüşüyorlar. Rahmi Koç oturuyor, diğerleri ayakta. Her gün akşam saat 17:00-19:00 arasında oradalar. Daha dün vefat etmişken bugün ziyaretçi akınına teşekkür ediyorlar. Carolin'e bakıyorum nasıl dayanıyor? diyorum.. kimsenin gözünden yaş akmıyor. Belli ki uzun uzun acı çekilmiş, ağlanmış, gözler şiş.. Yine de ziyaretçilerin yanında bir ağlama olmuyor..

Dönünce aile seceresini araştırıyorum. Koç kardeşlerin ve Carolin'in yeni hazırlanmış, derlenmiş, gazetelere yansımış bir sürü kim kimdir? yazısı var. Tüm ailenin aldığı eğitimler, eğitim yanında sporla ve sanatla ilgili eğilimleri, işlerinin büyüklükleri yanında sosyal sorumlu kişiler olmaları hayranlık uyandırıyor.

Aileyle ilgili bazı kitaplar okumuştum. Vehbi Koç'un hayat hikayesini, Suna Kıraç'ın yaşadığı talihsiz hastalığı ve mücadelesini anlatan kitabını hem üzüntüyle hem de hayranlıkla gözlerim yaşararak okumuş, kızı İpek Kıraç'ı da çok merak etmiştim. Taziye sırasında O'nu da görme şansım oldu. Eğer şimdiye kadar elinize geçmediyse kitabı şiddetle tavsiye ederim.. Rahmetli Vehbi Koç'un da hatırlarsanız mezarı açılmış ve naaşı çalınmıştı. Fidyeciler başarılı olamamış, aile fidyeyi kabul etmemiş ve fidyeciler bu sefer naaşı gazetelere satmaya kalkmışlar ve yakalanmışlardı.

Yılmaz Özdil'in Mustafa Koç ile ilgili iki yazısını okudum. Harika..

Birisi hiç bilmediğim bir konuda.. Başlığı İki Mustafa.. Bence bu yazıyı mutlaka okumalısınız. Londra'daki Madame Tussauds müzesindeki Atatürk balmumu heykeliyle ilgili..

Mustafa Koç bu balmumu heykeli hiç Atatürk'e benzetememiş ve yenisini yaptırmak üzere Londra'daki bu müzeyle mücadeleye girmiş ve tüm maliyetine katlanmış, Profesör Büyükerşen ile projeyi üstlenmiş.

2000 Yılında bu müzeyi biz de ziyaret etmiş, gerçekten Atatürk'ü tanıyamamıştık. Aşağıda Hamit'in bu eski mumyayla bir resmi var. Şimdi hem yenilenmiş hem de büyük devlet adamlarının mumyalarının sergilendiği bölüme alınmış..

Londra Madame Tussauds Müzesinde eski ve yeni mumya..

Yılmaz Özdil'in diğer bir yazısını da özetle aşağıya alıyorum. Bir hayat felsefesi ve değerler sistemi içeren bu yazı ZENGİN ve VARLIKLI olmak arasındaki farkları anlatıyor..

Hepimize yol gösterici nitelikte..

İşte o yazı : Mustafa Koç

Eş anlamlı bilinir ama…
Zengin olmak başka şeydir.
Varlıklı olmak başka şey.

Her zengin, varlıklı değildir.

Zengin…
Para, mal, mülk istifler.
Hayatı ıskalar.
Varlıklı…
Bilim, kültür, sanat biriktirir.
Hayatın tadını çıkarır.

Zengin, ömrü boyunca kaç paraysa öder, çiçek satın alır.
Varlıklı, hayatı kırmızı karanfil gibi yakaya takabilmektir.

Zengin, kabarık cüzdandır.
Varlıklı, yüklü hobidir.
Zengin, sahip olduğunun esiridir.
Varlıklı, edindikçe özgürleşir.

Zenginin banka hesabıyla beraber egosu da büyür, burnundan kıl aldırmaz, tepeden bakar, kendini kaf dağında görür… Varlıklı dağlar kadar servetine rağmen, halkın nazarında mütevazı kalır..

Zengin, alt tarafı sıfattır.
Varlıklı, karakterdir.
Zengin, kaypaktır, yalakadır.
Varlıklı, siyaset üstüdür.

Zengin, nalıncı keseridir.
Topluma duyarsız kalabilir.
Varlıklı, etrafa yararlıdır.
Farkındadır.

Zengin, hep alır.
Varlıklı, vermesini de bilir.

Maganda zengin, dolu.
Cahil varlıklı göremezsiniz.

Zengin, lisan bile bilmese, bavulu kapıp kaçmaya müsaittir.
Varlıklı, dünya vatandaşıdır ama, yerlidir, millidir.

Zengin olmadan da varlıklı olunabilir ama… Maharet, hem zengin olup, hem Mustafa Koç olabilmektir.

(Para bazen cesur insanları bile satın alabilir, cesareti asla alamaz. Caroline Koç mesela… En son, değerli ağabeyim Levent Kırca’nın cenaze töreninde görmüştüm. Sadece camiye taziyeye değil, toprağa vermeye kabristana kadar gelmişti. Levent Kırca’nın eşi Aslı Çetiner’in arkadaşıydı. “Zengin” tabir edilen pek çok korkak, aman benim ismim Levent Kırca’yla aynı haberde geçmesin diye ortadan kaybolurken… Mustafa Koç’un eşi, ne derler diye düşünmemiş, Türkiye’nin “en varlıklı ailesi”nin ferdi olarak, son görev için arkadaşının yanında olmuştu. Çünkü, usta sanatçıya, arkadaşına ve kendisine olan saygısı, elalem ne der endişesinin çok üstündeydi.)

Mal da yalan, mülk de yalan, var biraz da sen oyalan…
Zenginlik geçicidir.

Varlık ise, bakidir.

Zenginin cenazesi kalabalık olur ama, gözyaşı yoktur.
Kendisiyle hiç tanışmamış insanların Mustafa Koç’un ardından hissettiği samimi üzüntünün sebebi, artık aramızda olmamasına rağmen, hayatımızdaki varlığı’dır.

Bundan sonra söz söylemeye gerek yok..

Sanırım bundan.. hiç tanımadığım halde gözyaşı dökmem..