Hamit'in,  Nuri'nin,  Vedat'ın,  Murat'ın,  Mahmut'un   40 yıllık arkadaşı... Uzun zamandır  Hamit'i  camdan dışarı yüzünü çevirmiş, iç çeke çeke ağlarken  hiç  görmemiştim..  Tuğrul..   Her zaman sevecen gülüşün..   zekice esprilerin,   hayata yumuşak ve ılımlı bakışın,    umutsuzluğa düşmeyen kalender tavrın..  Hiç sesini yükseltmeden ve hiç sinirlenmeden kendini ifade edişin..   Gençlik anılarınızda yaşadığınız ve senin anlatımından   Bakırköy sahil,   Florya ,   Memduh Ün..   ve "Ne biçim lastik buuu" Hiç hafızalarımızdan silinmeyecek..  Seni çok özleyeceğiz.. Beklenmedik bir anda bizi  erkenden  hüzünlü bıraktın..  Mekanın Cennet olsun Canım Arkadaşım..

Kadının dövülmesi gereken haller : Yemeği yakması Kocasına karşılık vermesi Parayı lüzumsız yere harcaması Çocuklarının bakımını ihmal etmesi Cinsel ilişkiye girmeyi reddetmesi Söz dinlememe İzinsiz bir yere gitme Görüşme yasağına rağmen ailesiyle görüşme Dayak yiyen kadınların %64 ü  kadınların   dayağı hak eden  davranışlarda bulunduğunu kabul etmişler.. Mor Çatı'ya sığınan kadınların %45'i Balayı dönemi sonunda %1 i ilk çocuklarına hamileyken %10 unun ise doğumdan sonra  dayak yemişler, şiddete uğramışlar. Şiddetsiz bir kültür oluşturmak ??  mümkün mü??  Dayak yiyen kadınlar bunu terbiye olarak görürken.. onlar da kendi çocuklarını dövecekler.. Kuşaklar boyunca bu davranışın örneklenmesi Çocuğun bu kişileri rol model alması nedeniyle Dayak =  Terbiye olarak algılanmakta.. Ailenin Korunmasına Dayalı Kanun 'dan en çok Ege bölgesindeki kadınlar yararlanmış. 28 İlde ise kadınlar hiç dava açmamışlar..   Bu...

Herkesin sevgisini istediği gibi ifade ettiği gün.. Eşe ya da sevgiliye verilen içinde sevgi mesajları, aşk şiirleri yazan kartlar.. Kalp şeklinde kutulara gizlenmiş hediyeler... Çikolatalar.. Çiçekler.. Başbaşa yenilen yemekler.. Sevgiyi söyleme günü... Aslında çoğumuz   Behçet Necatigil 'in şiirindeki gibi yaşıyoruz..  O'nun bu şiiri benim hayatımın şiiridir.. Bir çok kişi tarafından seslendirildiği halde hepsini dinlemiş ama bir türlü hiç bir versiyonu beğenmemişimdir....  Bu şiiri ancak herkesin kendi iç sesinin anlamlı okuyacağını bilirim.. Şiir der ki ;  Bitmeyen işler yüzünden kendimizi tam olarak ifade edemedik, sevdiklerimizin yanında olamadık....  Hep geriye dönük keşkelerimiz oldu.. Hele kaybettiklerimizin arkasından.. Henüz kaybetmediklerimiz için de nasılsa söyleriz daha çok zaman var diye düşünürüz.. Kim bilir en son ne zaman birine O'nu sevdiğimizi söyledik.. Ya da bize en son ne zaman söylendi? Aslında bir bakışımızla se...

Erenköy'den işime gidip gelmeye devam ediyorum..  Ofisler değişti, fabrika kalabalılaştı, bir çok yeni kişi işe alındı..  Eczacıbaşı'nda 10. yılımı kutladım..  Ödülümü Şakir Eczacıbaşı'nın elinden aldım.. Bu benim için büyük bir onurdur.. Öyle bir ortamda çalışıyorduk ki.. gidip gelmeler, yollar sorun olmuyordu.. Mutluydum.. Çok iyi dostluklar kurmuştum.. Yılbaşı günlerinde akşam yılbaşını evimizde kutlamadan önce fabrikada  kutlardık..  Arkadaşlar bir odada toplaşır, şarkılar söyler eğlenirdik.. Aynı zamanda bir şeyler yer içerdik :) Böyle günlerde Hamit'te ofise gelir, kutlamaya dahil olurdu..  30 Aralık 1994...  Yılbaşı.... Fabrika Müdürü yöneticim Şenol Bey çok saygı duyduğum, anlayışlı, babacan, esprili, sıcak bir yöneticiydi.  Cumartesi günleri Şenol Bey çalışmazdı...  ancak çoğunlukla  1-2 saat uğrardı.. ne var ne yok bir kolaçan ederdi.. Bazen de kendisi Samsun'lu olduğu için  Cumartesi günl...