Geçen gün bir arkadaşım sordu..   “ Kaçıncı kez Amerika?  Neden? Neyini sevdiniz?  Bu soruya cevap vermek o kadar da kolay değil.  İnsan nereden başlasam diye düşünüyor.  Aslında şu yukarıdaki otel  bile her şeyin değişik olacağını hissettiriyor. Hepsi iki katlı. Dışardan merdivenli. Yıllar önceki dokusu bozulmadan. Lüksten uzak, daha çok orta halli :))   💔 Beynimiz şartlanmışlıklarla doluyken başka bir yol görmek, insanın değerini hissetmek, karmaşık, dünyanın dört bir yanından gelmiş insanların bir arada yaşama düzenine ve toplumsal kuralların işleyişine şahit olmak, evsiz, bir sokakta yaşayan insanın da haklarının varlığını anlamak, zengin ülkenin   sunduğu seçenekleri yaşamak, orada yaşayanlardan oraları dinlemek,   sanatsal ve siyasi etkinliklere katılmak,             Broadway                          ...

Çok özledik eski filmlerimizi, tiyatro eserlerini, konserleri, sahneleri.. Oysa Bodrumda bu sezon 165 etkinlik düzenlenmiş. Bunlardan sadece birkaç tanesine gidebildim. Bir tiyatro eserini Bodrum Kalesinde izledim. Tribün şeklinde alel acele devreye sokulan Kale'de garip bir sahne yapmışlar. Estetikten uzak bulduğum bu kara sahneyi sevmedim. İçinde bulunduğumuz yüzyılda artık daha iyisini daha güzelini beklemek yanlış olmaz sanırım. Regent's Açık Hava Tiyatrosu / Londra Bu da Bodrum Açık Hava Tiyatrosu  Çok üzülüyorum gerçekten. Harcanan paraya, emeğe, tarihe, çevreleyen taş duvarlara yazık.  Projeyi kim çizmiş acaba? Dünyada kaç açık hava tiyatrosu görmüş? incelemiş?  Bu tiyatro o kadar müstesna bir yerde ki. Şahane bir manzara, deniz, yelkenliler hemen yanı başında. Etrafı kale duvarlarıyla çevrili.  O zaman bizde olmayan ne var diye düşünüyor insan. Londra'daki gibi büyük ağaçlarımız, parklarımız mı yok?  alan mı yok? para mı yok? ak...

Bir an önce bozulmadan gidip görün !  Gemi ile Karayipler Küba gezimizin Küba ayağında çok heyecanlıydık. Okuduklarımız, dinlediklerimiz, anlatılanlar..  Küba'nın devrim kahramanları.. devrimi yaşamış ülkenin bugünkü durumu.. dedikodular..  aman bir an önce gidin bozulmadan görün söylemleri.. Gemi limana varınca tahsis edilen otobüslere binmek üzere tüm gemi gruplanıyor. Bizim gemimiz İtalyan asıllı olduğu için Amerikalılar gibi pratik değil. Gemideki İtalyanca, Fransızca, İspanyolca, İngilizce konuşanları ayrı ayrı otobüslere bindiriyor ve buna göre rehber veriyor. Bunun için büyük operasyonlar yapıyor, detaya indikçe zaman kaybediyor. Aynı firmanın Uzakdoğu gemilerinde de böyle. Bir türlü ortak dil olarak İngilizce'yi öne çıkarmıyorlar.. Otobüs bizi Küba'nın merkezi Havana'da bir kültür merkezine götürüyor. Oraya gidene kadar Havana'nın yarısını cadde ve sokaklarında yürümeden gezmiş oluyoruz. İnip yürüyün deseler nereye gideceğiz bilmiyorum? Sokaklar...